پاورپوینت بررسی ضوابط پله های فرار ، الزامات آتش نشانی در خصوص راه پله ها
بخشی از مطلب
چنانچه پله در مسیر خروج واقع باشد رعایت موارد ذیل در آن الزامیست
بین هر دو پاگرد متوالی حداکثر فاصله قائم 3700 میلیمتر باشد
تمام راه پله ها و پلکان هایی که در راه خروج واقع شوند، چه در داخل و چه در خارج بنا، -
به استثنای پله های واقع در راهروهای دسترسی به ردیف صندلی ها در تصر فهای تجمعی -که تابع
ضوابط خاص خود هستند - باید با ضوابط این بخش مطابقت داشته باشند.
2- تمام پلکان هایی که در راه خروج واقع شوند، باید دارای ساختاری پایدار و ثابت باشند. -
عرض راه پله ها و پاگردها نباید در هیچ قسمت از طول مسیر کاهش یابد.
3- پاخور تمام پله ها باید از یک جنس و با یک نوع پرداخت بوده و تمام تدابیر لازم -
به منظور ممانعت از لغزندگی روی سطح آنها اتخاذ شود.
4- هر راه پله باید دست کم 1100 میلیمتر عرض مفید داشته باشد، مگر آنکه مجموع -
تعداد متصرفان تمام طبقات استفاده کننده از راه پله کمتر از 50 نفر باشد که در آن صورت عرض
مفید می تواند به حداقل 900 میلیمتر کاهش داده شود. همچنین هر راه پله باید دست کم 2050
میلیمتر تا سقف بالای خود ارتفاع داشته و بین هر دو پاگرد متوالی آن، حداکثر فاصلة قائم 3700
میلیمتر باشد.
5- ارتفاع هر پله حداکثر 180 و حداقل 100 میلیمتر خواهد بود و هر کف پله باید حداقل -
280 میلیمتر پاخور و حداکثر 2 درصد شیب داشته باشد. حداکثر اختلاف یا رواداری مجاز بین
اندازه های هر دو کف یا هر دو ارتفاع متوالی، 5 میلیمتر و درمورد تمام پله های واقع بین دو پاگ رد
متوالی مجموعاً 10 میلیمتر خواهد بود. در مواردی که پله ای به سطح شیبدار، مانند کف پیاد ه رو
مبحث سوم
30
منتهی شود، اختلاف ارتفاع مجاز بین دو سر آن حداکثر 80 میلیمتر به ازای هر متر طول پله خواهد
بود.
6- طرح و استفاده از پله های قوسی در را ههای خروج درصورتی مجا ز است که حداقل -
اندازه کف (پاخور) هر پله در فاصله 300 میلیمتری از باریک ترین قسمت، 280 میلیمتر بوده و اندازه
شعاع قوس کوچک تر پله از دو برابر عرض آن کمتر نباشد.
7- استفاده از پله های مارپیچ در را ههای خروج برای حداکثر 5 نفر مجاز خواهد بود، -
مشروط به آنکه با رعایت ضوابط زیر طرح شوند:
الف) عرض مفید پله از 650 میلیمتر کمتر نباشد.
ب) ارتفاع هر پله از 240 میلیمتر بیشتر نباشد.
پ) ارتفاع مفید روی پله (قد راه پله) از 2000 میلیمتر کمتر نباشد.
ت) اندازه کف (پاخور) هر پله، در فاصله 300 میلیمتری از باریک ترین قسم ت پله، حداقل 200
میلیمتر باشد.
ث) تمام کف پله ها یک شکل و یک اندازه باشند.
8- پلکان های واقع در راه خروج با شیب بیش از 1 به 15 باید در هر دو طرف دارای نرده -
دست انداز باشند. همچنین پلکان های عریض باید به ازای هر 750 میلیمتر از عرض مفید خود، دست
کم در یک سمت نرده دس تانداز داشته باشند. استثنائاً پلکان های واقع در خانه های یک یا دو خانواری
و سایر واحدهای مسکونی کوچک می توانند فقط در یک سمت نرده داشته باشند.
9- تمام پلکان های داخلی و خارجی بنا، چنانچه به عنوان خروج استفاده شوند، باید مطابق -
3 دوربندی و و دودبند شده، از سایر بخ شها مجزا شوند و با ضوابط - 3- 3- 1- ضوابط مندرج در بند 3
3 مطابقت داشته باشند. - 3- 1- مندرج در بند 3
10- دودبند کردن پلکان داخلی یا تامین فضای دوربند با یکی از روش های ذیل مجاز است
الف) استفاده از پیش ورودی با تهویه طبیعی: در این روش باید حداقل عرض پیش ورودی در مسیر
پیمایش 1800 میلیمتر باشد. این عرض نباید کمتر از عرض کریدور یا درورودی منتهی به آن
(هرکدام که بیشتر است) درنظر گرفته شود. مقاومت حریق در ورودی از پیش ورودی به پلکان
20 دقیقه و از واحدها به پیش ورودی حداقل یک و نیم ساعت باشد. در ضمن درها باید دودبند و
خود بسته شو یا خودکار بست هشو باشند.
1- راههای خروج از بنا و فرار از حریق 3
31
ب) استفاده از بالکن با تهویه طبیعی: در این روش از بالکن برای ارتباط پلکان داخلی با واحدها
استفاده می شود، که در این صورت نصب حفاظ های جان پناه و رعایت فاصله 3 متری دیوار مقاوم
حریق تا در ورودی بالکن به پیش ورودی الزامی است. مقاومت حریق در ورودی از پیش ورودی به
پلکان یک و نیم ساعت و از واحدها به پیش ورودی حداقل یک ساعت باشد. در ضمن درها باید
دودبند و خود بسته شو یا خودکار بسته شو باشند.
ج) استفاده از پیش ورودی با تهویه مکانیکی: در این روش باید حداقل عرض پیش ورودی 1100
میلیمتر بوده و فاصله در ورودی واحد به پیش ورودی تا دریچه تهویه مکانیکی حداقل 1800
میلیمتر باشد. مقاومت حریق در ورودی از پیش ورودی به پلکان 20 دقیقه و از واحدها به پیش
ورودی حداقل یک و نیم ساعت باشد. در ضمن درها باید دودبند و خود بسته شو یا خودکار
بسته شو باشند.
11- مقاومت حریق دیوارهای پلکان و پیش ورودی برای ساختمان های بیش از 3 طبقه، 2 : --
ساعت و کمتر از 3 طبقه یک ساعت درنظر گرفته شود. مقاومت حریق در ورودی از پیش ورودی به
پلکان 20 دقیقه و از واحدها به پیش ورودی حداقل نیم ساعت باشد. ضمناً درها باید دودبند و خود
بسته شو یا خودکار بسته شو باشند.
1 مترمربع کمتر باشد و / 12- مساحت قسمت باز دیوار پیش ورودی به فضای باز نباید از 5 -
طول این دیوار در مجاورت فضای باز نباید از 6 متر کمتر باشد.
13- فاصله میله های جان پناه باید به گونه ای باشد که کر های به قطر 100 میلیمتر نتواند از -
آن عبور کند.
14- ارتفاع دست انداز نرده در پله های خارجی و داخلی و جان پناه پشت بام حداقل 750 -
میلیمتر باشد.
15- پلکان های خارجی باید از بخش داخلی ساختمان توسط ساختار مقاوم دربرابر حریق با -
همان مقاومت مورد نیاز برای پلکا نهای داخلی با بازشوهای مقاوم حریق ثابت یا خود بسته شو جدا
گردند. به استثنا موارد ذیل که میزان مقاومت آنها م یتواند تا یک ساعت کاهش یابد:
تبصره 1: پلکان خارجی به یک خروج خارجی (مانند بالکن) با دو پله یا شیب راه دور از هم سرویس
می دهد.
مبحث سوم
32
تبصره 2: پلکان خارجی حداکثر به دو طبقه که یکی از آنها طبقه تخلیه خروج بوده و دارای پله دوم
دور نیز می باشد، سرویس می دهد.
تبصره 3: در ساختمان های موجود، پلکان خارجی حداکثر به 3 طبقه که یکی از آنها طبقه تخلیه
خروج باشد و دارای پله دوم دور نیز باشد، سرویس م یدهد.
تبصره 4: در ساختمان های موجود که به صورت کامل تمام بنا به شبکه بارندة تایید شده تجهیز شده
است.
16- در فاصله افقی و عمودی 3 متری از پلکان خارجی از هر طرف، دیوارها باید ساختار -
یک ساعت مقاوم حریق و پنجره ها ساختار سه چهارم ساعت مقاوم حریق داشته باشند.
17- درصورتی که در ورودی واحدها در سطح زیرین پلکان خارجی قرار گیرد، مقاومت -
1 ساعت مقاوم حریق و در کمتر از 3 طبقه / حریق آنها در ساختمان های بیش از 3 طبقه با ساختار 5
باید با ساختار 1 ساعت مقاوم حریق درنظر گرفته شود.
18- ساختار سقف باید حفاظت زیرپله ها را فراهم نماید و به صورت افقی از هر طرف پله -
کمتر از 3 متر نباشد.
19- پلکان خارجی باید به گونه ای طراحی و اجرا شود که جمع شدن آب در سطوح پلکان -
به حداقل برسد.
20- پلکان خارجی باید حداقل از یک طرف به میزان 50 درصد باز باشد. -
21- پلکان خارجی با ارتفاع بیش از 11 متر باید به گونه ای طراحی و اجرا شود که موجب -
وحشت متصرفین هنگام فرار نگردد. به این منظور استفاده از دیوارهای بدون امکان دید با ارتفاع
حداقل 1200 میلیمتر الزامی است. درخصوص پلکان با ارتفاع کمتر از 11 متر استفاده از حفاظ های با
ارتفاع 750 میلیمتر با قابلیت دید مجاز است.
5- راه پله و پلکان های فرار 4-
1- براساس ضوابط این دستورالعمل، پله های فرار، اعتباری به عنوان خروج اصولی ندارند و
صرفاً برای بناهای موجود و با تائید مقام قانونی مسئول مجاز خواهد بود.
1- راههای خروج از بنا و فرار از حریق 3
33
2- پله های فرار در ساختمان های جدید به عنوان مسیر خروج و هی چیک از اعضای آن قابل
قبول نیست، ولی استفاده از آن برای بناهای موجود با شرایط ذیل و با تائید مقام قانونی مسئول مجاز
می باشد.
4 -الف می باشد: - - ابعاد پلکان فرار به شرح جدول 3
4 -الف ابعاد پلکان فرار - 1- جدول 3
ساختمان استاندارد ساختمان کوچک
عرض قابل قبول پله 450 میلیمتر 560 میلیمتر
ارتفاع پله 300 میلیمتر 230 میلیمتر
عرض پاخور پله 150 میلیمتر 230 میلیمتر
جنس پاخور پله فلزی مصالح جامد میتواند حفره حفره باشد.
دسترسی از طریق پنجره مجاز مجاز
دسترسی از طریق در لولائی مجاز مجاز
در این جدول مقصود از ساختمان کوچک ساختمانی است که ظرفیت پلکان آن کمتر از 10 نفر در هر طبقه باشد.
در این جدول مقصود از ساختمان استاندارد ساختمانی است که ظرفیت پلکان آن حداکثر 20 نفر در هر طبقه باشد.
6- پله های برقی و پیاده روهای متحرک 4-
1- براساس ضوابط این مقررات، پله ها و پله های برقی و کف ها و پیاده روهای متحرک، جزو
راه خروج محسوب نمی شوند.
7- شیبراه ها 4-
1- تمام شیبرا ههایی که در راه خروج واقع شوند، چه در داخل و چه در خارج بنا، باید با -
ضوابط این بخش مطابقت داشته باشند.
2- حداکثر شیب مسیر شیبراه که به عنوان خروج مورد استفاده قرار م یگیرد، برای -
ساختمان های جدید 1 به 12 است.
مبحث سوم
34
3- هر شیبراه باید حداقل 1100 میلیمتر عرض مفید داشته باشد، مگر در م واردی که -
مقام قانونی مسئول، عرض کمتری را مجاز بداند، در آن صورت عرض راه می تواند تا 750 میلیمتر
کاهش داده شود.
4- تمام شیبراه های واقع در داخل و خارج بنا، چنانچه خروج محسوب شوند، باید همانند -
9 درمورد پلکان ها و راه پله ها شرح داده شده، دوربندی، مجزاسازی و - - 1- آنچه که در بند 3
محافظت شوند. این شیبراه ها و پاگردهای بین آنها باید دارای ساختاری ثابت و پایدار و کفی محکم،
یکپارچه، غیرمشبک و غیرلغزنده باشند.
5- عرض شیبراه ها و پاگردهای آنها نباید در هیچ قسمت از طول مسیر خروج، کاهش -
یابد. طول و عرض هر پاگرد باید دست کم برابر با عرض شیبراه درنظر گرفته شود.
6- هر شیبراه با شیب بیش از 1 به 15 باید در هر دو طرف نرده، دس تگیر داشته باشد. -
7- اگر شیب راه به عنوان بخشی از مسیر خروج در نظر گرفته شود، باید شرایط ذیل را -
تامین نماید:
الف) ابعاد شیب به شرح زیر باشد:
حداقل عرض مفید شیبراه 180 سانتیمتر
حداکثر شیب 1 به 12
حداکثر شیب عرضی 1 به 48
حداکثر ارتفاع یک شیبراه 760 میلیمتر
8- در کاربری های صنعتی حداقل عرض مفید شیب راه معادل 560 میلیمتر است. -
9- ساختار شیبراه باید از نوع دائمی و مناسب بوده و از مصالح غیرسوختنی و محدود -
استفاده گردد.
10- کف شیبراه باید فاقد حفره باشد. -
11- ابتدا و انتهای هر شیبراه و محل بازشو به شیبرا هها باید پاگرد با شیب حداکثر 1 به 48 -
وجود داشته باشد.
12- عرض هر پاگرد شیبراه نباید از عرض شیبراه کمتر باشد. -
1 متر نباید بیشتر باشد. / 13- طول شیبراه در مسیرحرکت از 5 -
1- راههای خروج از بنا و فرار از حریق 3
35
14- عرض شیبراه در تمام طول مسیر به هیچ عنوان نباید کاهش یابد. -
15- نصب حفاظ های جان پناه و دیوارهای جان پناه (مانع دید ) در شیبرا ه های خارجی -
مانند پلکان داخلی و خارجی است.
8- سرسره های فرار 4-
1- طرح و نصب سرسر ههای فرار در راه های خروج، فقط در مواردی مجاز خواهد بود که در -
ضوابط اختصاصی راه های خروج برحسب نوع تصرف، به طور مشخص استفاده از آنها بلامانع اعلام شود.
سرسره های فرار به هر حال باید مود تائید مقام قانونی مسئول قرارگیرند.
2- جانشین کردن سرسره فرار به جای "خروج های الزامی"، در تمام موارد منوط به تائید -
مقام قانونی مسئول و رعایت تمام مقررات عمومی مربوط به خرو جها در این مقررات خواهد بود.
همچنین هر سرسره فرار برای حداکثر 60 نفر درنظر گرفته شود.
3- در هر بنا و در هر بخش از یک بنا، سرسر ه های فرار نباید بیش از 25 درصد کل -
ظرفیت خروج های الزامی را به خود اختصاص دهند، مگر آنکه در بخش ضوابط اختصاصی را ه های
خروج برحسب نوع تصرف، به گونة دیگری تصریح شده باشد.
5- ظرفیت را ههای خروج
1- ظرفیت راه خروج در هر طبقه، هر بخش از یک بنا و هر فضای مجزا و مشخص که به 5-
تصرف انسان درآید، باید برای تمام متصرفان (بار متصرف) همان طبقه، بخش یا فضا درنظر گرفته
شود و برای تعداد اشخاص استفاد هکننده از راه خروج مناسب و کافی باشد. به این منظور، بار متصرف
یا تعداد متصرفان هر بنا، هر بخش از یک بنا و به طور کلی هر فضا، نباید از حاصل تقسیم مساحت یا
زیربنای اختصاص یافته به آن فضا بر واحد تصرف همان فضا که به مترمربع به ازای نفر در جدول
5- -الف مشخص شده، کمتر درنظر گرفته شود.
در مواردی که در جدول برای یک نوع تصرف، مساحت ناخالص و مساحت خالص به صورت اعداد
جداگانه ارائه شده، برای تعیین بار متصرف باید در محاسبات، عدد مربوط به مساحت ناخالص برای
کل بنا و عدد مربوط به مساحت خالص برای سطحی که ب ه طور مشخص به آن تصرف اختصاص
می یابد، انتخاب شود.__
