دانلود,پاورپوینت ساختارگرایی در معماری معاصر,pptx
مطالب مفید
اگر بتوان معماری ایران را به دو بخش معماری سنتی و معماری معاصر تقسیم
کرد، دوران سنتی از معماری دوران باستان تا زمان قاجار و دوران معاصر نیز
از زمان به روی کار آمدن قاجار تا به امروز را شامل می‌شود. دوران معاصری
که با سفرهای شاهان ایرانی به فرنگ و آشنایی آنان با فرهنگ غرب آغاز شد و
فصل جدیدی را در هنر و معماری ایران رقم زد. آنچه در این دوران شاهد آن
هستیم التقاط یا ظهور اشکال دو رگه با پدیده جهش‌های فرهنگی است که در پی
تداخل جهان‌های غیر همجنس ایران و غرب حاصل می‌شود. اینکه این تلفیق در
تمام موارد ارادی و با مسئولیت هنرمندان نسبت به میراث گذشته خود بوده و یا
از ناتوانی آنان در درک و اجرای اصول و مفاهیم هنر و معماری غرب نشات
گرفته است،
پاورپوینت ساختارگرایی در معماری معاصر در 46 اسلاید زیبا و قابل ویرایش با فرمت pptx
فهرست مطالب :
ساختارگرایی
کانستراکتویسم
ساختگرایی در روسیه
ولادیمیر تاتلین
بیوگرافی
اصول معماری کانستراکتیویسم روس
بیانیه مایاکوفسکی
در روسیه ساختارگرایی دو مرحله متفاوت را طی کرد
طرح ها
بررسی
Models (ماکتها)
Future (آینده)
آخرین کارها از سال ۱۹۲۴
اثر کانستراکتیویسم بر معماری
معماری معاصر ایران در سالهای 1300تا 1335
منابع
ساختارگرایی :
یکی از اندیش راه‌های رایج در علوم اجتماعی است. بر پایه این طرز فکر
تعدادی ساختار باطنی و ناملموس، چارچوب اصلی در پشت پدیده‌های ظاهری اجتماع
را تشکیل می‌دهند. روش ساختارگرایی در نیمه دوم سدهٔ بیستم از سوی
تحلیلگران زبان، فرهنگ، فلسفهٔ ریاضی و جامعه به گونه‌ای گسترده بکار برده
می‌شد. اندیشه‌های فردینان دو سوسور را می‌توان آغازگاه این مکتب دانست.
هرچند پس از وی ساختارگرایی تنها به زبان‌شناسی محدود نشد و در راه‌های
گوناگونی بکار گرفته شد و مانند دیگر جنبش‌های فرهنگی، اثرگذاری و بالندگی
آن بسیار پیچیده است.
ساختارگرایی به دنبال راهی است برای شرح و گزارش پیوند درونی‌ای که از
طریق آن معنایی در یک فرهنگ ساخته می‌شود. کاربرد دوم آن که به تازگی دیده
شده است در فلسفهٔ ریاضی می‌باشد. بر پایهٔ اندیشهٔ ساختارگرا معنا در یک
فرهنگ از راه پدیده‌ها و کارکردهای گوناگونی که سامانه معنایی را می‌سازند،
بارها پدیدار می‌شود. ساختارگرایی می‌تواند به پژوهش در ساختارهای
نشانه‌مندی مانند آیین‌های پرستش، بازیها، نوشتارهای ادبی و غیر ادبی،
رسانه‌ها و هر چه که در آن معنایی از درون فرهنگی بدست آید، بپردازد و
ساختار آن را بررسی نماید.
از سوسور به بعد یافتن ساختارها، اصلی‌ترین دل مشغولی پژوهشگران در علوم
مختلف، از جمله ادبیات گردید. تئوری نظام‌مند بودن زبان منتقدان را بر آن
داشت که ادبیات را نیز نظامی همبسته بدانند و همان تمایزی را که سوسور میان
زبان و گفتار می‌یافت، میان مطلق ادبیات و سبک‌های (genre) گوناگون
بیابند. زبان شناسی ساختار گرا توجه خود را به مصادیق متنوع زبان یعنی
گفتارها معطوف می‌کند. در سبک شناسی ساختاری هر چند، منتقد علاقه‌مندی خود
را به حفظ نظریه‌پردازی در باب ادبیات حفظ می‌کند. اما اصلی‌ترین کوشش او
تشریح مصادیق و الحان مختلف ادبیات، یعنی ژانرهای مختلف و چگونگی متابعت یا
عدول از معیار مسلط و نرم (norm) تثبیت شده است.
