دانلود,بررسی آب انبار،حوض بزرگ سرپوشیده , پاورپوینت
آبانبار حوض یا استخر سرپوشیدهای است که برای ذخیره آب معمولاً در
زیرزمین ساخته میشود. در مناطق کمآب و کویری آب انبار را از آب باران یا
جویبارهای فصلی پر میکنند
بخشی از مطلب
آب انبارمحفظهای است که در آن همواره آب گوار ذخیره می کنند، و مکان
سرپوشیدهای است در زیرزمین که در آن آب انباشته می کنند. که سقف آن را با
آجر میسازند.
حوض بزرگ بزرگ سرپوشیده در زیرزمین که سقف آن را با آجر میسازند، و جای ذخیره کردن آب است.
آبانبار، برکه، حوض، مصنعه و نامهای دیگر، مخازن آب زیرزمینی هستند که
برای رفع نیاز مردم به آب شرب در بیشتر مناطق ایران و بعضی کشورهای دیگر
ساخته میشده است.
قدیمی ترین آثار برجای مانده از آب انبارها با پیدایش اولین تمدن های
ایرانی هم زمان است. مخزن آب انبار شهر ایلامی دورانتاش در چغازنبیل(چهل
کیلومتری جنوب شرقی شهر تاریخی شوش در استان خوزستان) مربوط به هزاره ی دوم
ق . م هنوز باقی است.
در دوره ی هخامنشیان نیز بقایای آب انبار و آبراه های متعدد در تخت جمشید وجود دارد.
در دوره ی اسلامی آب انبار مانند سایر بناهای شهری در مراکز تجمع شهر
مانند راسته بازارها و مرکز محلات و همچنین کاروانسراهای بین راهی احداث می
شد.
آب انبارها از جمله تأسیسات وابسته به قنات هستند که برای ذخیره سازی در زمستان و استفاده در تابستان کاربرد داشته اند .
فن ساختمان و شیوه معماری در ساختمان آبانبارها دارای اعتبار خاصی است؛
چرا که سازندگان این واحدها با دقت و نکتهسنجی بسیار، به مسایل عمده ای
چون میزان فشار آب بر کف و سطح آبانبار، مساله اندود داخل بنا، تهویه،
تصفیه و جلوگیری از آلودگی آب، توجه کامل داشتهاند.
آب انبار شیری : :برخی از آبانبارهای خصوصی و بیشتر آبانبارهای عمومی
دارای پاشیراند . آبانبارهای عمومی بزرگ گاه بیش از یک شیر و چند چالة
فاضلاب دارند.
آب انبار دستی : برخی از آبانبارهای عمومی بیتوجه به بهداشت ، فاقد
پاشیرند و پلکانی در داخل مخزن آب، از سطح زمین تا کف آن ، ساخته شده است و
مستقیماً میتوان از مخزن آب برداشت . به تدریج با مصرف آب و پایین رفتن
سطح آن، پلههای بیشتری از زیر آب آشکار میگردد ، مانند آب انبارهای
حسینیههای زواره و کَراش و دهکدههای آن ؛ داخل مخازن برکهای این ناحیه
نیز پلکان چهار گوشهکوچک تا کف برکه ساخته شده که در محل به آنها «پاکُنه»
میگویند .
نوعی دیگر از آب انبارهای عمومی که معمولاً گنجایش کمی دارند ، فاقد هرگونه
پلهاند و از طریق دریچهای ، مانند دهانة چاه ، که مستقیماً به مخزن متصل
است با دلو از آنها آب برمیدارند . این گونه مخازن در طبس و محمدیة نائین
و برخی شهرهای کویری دیده میشود .