روزنه
ی قرن بیستم از طریق طرح آزاد ، نمای آزاد ، جداسازی ساختار و دیواره ی
بیرونی ، اصول بنیادین حرکت مدرن ، امکان جستجوی حجمی جدیدی را به وجود می
آورد.
از دیدگاه میر طرح کلیدی است که اخیرا مورد غفلت قرار گرفته است. تصاویر دو
بعدی ، دربردارنده ی دستورالعمل هایی برای شی سه بعدی – یعنی ساختمان –
است. در این هنگام است که ساختمان، گسترش می یابد. زمانی که نما به تصویر
کشیده می شود ، طرح و برش درباره ی ایده های فضایی با معمار صحبت می کند.
ولی طرح بیان اساسی و متقاعد کننده ی معماری است.
به اعتقاد او ساختمان ها باید بتوانند صحبت کنند . به کارگیری مجموعه عناصر
خاص و درونی ثابت، طی سال ها کار این امکان را داده است که وی شیوه ی بیان
تکاملی و منسجمی داشته باشد. معماری میر ، توجه به فضاست : البته فضایی
دارای نظم و در نظر گرفتن نور، معیارهای انسانی و فرهنگ معماری : نه فضایی
بی تناسب. معماری ، حیاتی و جاودان است. زیرا انسان را دربر می گیرد و فضا
را توصیف می کند: فضایی که در آن حرکت و زندگی می کنیم .
ریچارد میر با حجم و سطح کار می کند، شکل ها را با نور تغییر داده و در
ابعاد ، نما ، حرکت و سکون ، تغییراتی به وجود می آورد. ارتباط بین فضای
بیرون و درون و یک حس سیالیت در کارهای میر دیده می شود .
